Προτάσεις απλές υπάρχουν. Στο "διά ταύτα" χωλαίνουμε!

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΚΤΕΛ
ΑΝΟΙΧΤΉ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

 ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ,  ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΚΑΙ

 ΑΜΕΣΑ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΗ 

ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΟΣΤΟΣ 

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΕΚΤΑΣΕΩΝ 

ΤΟΥ ΚΤΕΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ

Πρός: Δήμαρχο Ιωαννίνων

Ενταύθα

Κοιν: ΜΜΕ

Κε Δήμαρχε

Απο τα ΜΜΕ πληροφορούμαστε περί της αξιοποιήσεως των δύο εκτάσεων, οι οποίες εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του ΚΤΕΛ Ιωαννίνων, έως ότου αυτό μεταφέρθηκε στις νεόδμητες εγκαταστάσεις του, επί της λεωφόρου Παπανδρέου.

Οι εκτάσεις αυτές βρίσκονται, ως γνωστό, σε αρκετά υποβαθμισμένες περιοχές, στις οποίες απουσιάζει το πράσινο.

Συγκεκριμένα η μία βρίσκεται στην πυκνοδομημένη περιοχή της Καλούτσιανης και η άλλη απέναντι απ´ τη Ζωσιμαία Σχολή και εν επαφή με το ιστορικό Κεντρο της πόλης, το οποίο στερείται παντελώς χώρων στάθμευσης και βεβαίως πρασίνου.

Πιστεύουμε ότι αυτές οι εκτάσεις πρέπει, δι' ανταλλαγής, να γίνουν Δημοτικές (κοινόχρηστες) και να διατεθούν για τις ανάγκες των κατοίκων και γι' αυτό προτείνουμε όπως προχωρήσετε στην τροποποίηση του σχεδίου πόλης προς την κατεύθυνση αυτή.

Μάλιστα, η επί της οδού Ζωσιμαδών ευρισκομένη έκταση μπορεί να αξιοποιηθεί, αφού λάβει υπόψη της τόσο τα παρακείμενα διατηρητέα μνημεία και ιδιαιτέρως το μνημείο της ιστορικής Ζωσιμαίας Σχολής, όσο και την άμεση γειτνίαση της με το ιστορικό Κεντρο της πόλης, το οποίο έχει άμεση ανάγκη χώρων στάθμευσης.

ΜΕ ΑΜΟΙΒΑΙΟ ΟΦΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΟΥ ΚΤΕΛ

Για τις εκτάσεις αυτές ο Δήμος μπορεί και πρέπει να παραχωρήσει στο ΚΤΕΛ Ιωαννίνων, έκταση, ίσης αξίας στο Βοϊδολείβαδο, στο Σταυράκι, επί της περιφερειακής οδού για να κατασκευασθεί ένας κεντρικός, σύγχρονος, άνετος και μοντέρνος σταθμός λεωφορείων , στον οποίο να εξυπηρετούνται όλες οι σχετικές ανάγκες. Με καταστήματα, γραφεία, τράπεζα και όποια άλλη σύγχρονη χρήση.

Στη θέση, άλωστε, αυτή τον προέβλεπε και τον χωροθετούσε το Γενικο Πολεοδομικό Σχέδιο, του 1986.

Η θέση αυτή του σταθμού λεωφορείων είναι από πολλές απόψεις ιδανική και η καλύτερη καθότι είναι ισοβαρής σ´ ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης και δεν  δημιουργεί σε καμμιά περιοχή ή γειτονιά  ιδιαίτερα κυκλοφοριακά προβλήματα.

Κλείνοντας δεν παραλείπουμε και θέλουμε να σας υπενθυμίσουμε και την πρόσφατη επιστολή - πρόταση μας, που έχει σχέση με την παραχώρηση, στην πόλη, του Εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων, έτσι ώστε αφ´ ενός μεν να πάψουν οι κάθε μορφής βεβηλώσεις του και αφ´ ετέρου δε να αναδειχθεί η ιστορική ιδιαιτερότητα και ιερότητα του χώρου αυτού.

Δεν κρύβουμε την Ελπίδα μας πως στις προτάσεις μας αυτές θα προστρέξουν κι άλλοι μεμονωμένοι πολίτες, φορείς, παρατάξεις ή οικολογικές οργανώσεις, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έδωσαν συγκεκριμένα δείγματα γραφής γύρω από τέτοια ή παρόμοια θέματα ( Βλέπε π.χ Έκταση του  Πρώην Ξενία Ιωαννίνων, το πάρκιγκ της κεντρικής πλατείας, την πλατεία Χατζή στους Αμπελόκηπους Ιωαννίνων κά).

 ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.

Σπύρος ΠΑΝΤΑΖήΣ

Γιάννενα.

Τηλ:6932 407666

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: 

Η (χωροταξικώς) ετεροβαρής θέση, το μέγεθος και η εν γένει λειτουργία του σταθμού απ' τη μιά πλευρά και η εντεινόμενη υποβάθμιση των περιοχών των προυφισταμένων σταθμών καθιστούν την πρόταση επίκαιρη και αναγκαία.

Στα Γιάννενα λειτούργησε το πρώτο Πολυτεχνείο, τον 19 αιώνα.

Το 1ο Πολυτεχνείο στο στρατόπεδο Βελισσαρίου, στον Ακραίο (Διατηρητέο Μνημείο).

Ο Μινέϊκο υπήρξε ένας απ' τους διδάξαντες σ' αυτό.

"Τα Γιάννενα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αποτελούν σημαντικό διοικητικό, στρατιωτικό, εμπορικό και πνευματικό κέντρο της περιοχής, σημείο συνάντησης μεγάλων εμπορικών οδών που ένωναν τα παράλια του Ιονίου και της Αδριατικής με την Αλβανία, τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη.

Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται την εποχή αυτή στους 10.000 κατοίκους περίπου.

Ένας από τους Διοικητές του βιλαετίου της Ηπείρου είναι ο Αχμέτ Ρασήμ πασάς. Ο ελληνοτουρκικής καταγωγής, Αχμέτ Ρασήμ πασάς, που χαρακτηρίζεται, από τους μελετητές της περιόδου αυτής, ως “φυσιογνωμία όλως εξαιρετική”, μηχανικός, με σπουδές στο Βερολίνο, πολύγλωσσος και νεωτεριστής, θέλοντας να εκσυγχρονίσει την πόλη, πραγματοποίησε αξιόλογα έργα:

το Διοικητήριο, τους στρατώνες, το σημερινό κτίριο της 8ης μεραρχίας, την αγορά.

Είχε προηγηθεί ο εμπρησμός της πόλης, προμελετημένος από τον ίδιο τον Αχμέτ Ρασήμ πασά, αφού βεβαιώθηκε ότι κανείς από τους οικονομικούς παράγοντες της πόλης δεν δεχόταν το εκσυγχρονιστικό του έργο.

Από αναφορές της δίγλωσσης οθωμανικής και ελληνικής εφημερίδας - ΙΩΑΝΝΙΝΑ - της περιόδου αυτής (1869-1892) φαίνεται πως στην περιοχή του σημερινού στρατοπέδου Βελισαρίου είχαν προγραμματιστεί διάφορα έργα εκπαιδευτικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα, όπως τεχνική σχολή πολυτεχνείου, εργαστήριο αγγειοπλαστικής, ορφανοτροφείο για φιλοξενία 120 μαθητών, που θα απασχολούνταν στα προαναφερόμενα ιδρύματα κλπ.

Η χρήση του ως στρατοπέδου ήρθε αργότερα.

Ένα από τα κτίρια, που πιθανότατα ανεγέρθηκε για να στεγάσει το πολυτεχνείο και που τα μορφολογικά και κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του μας επιτρέπουν να το χρονολογήσουμε την ίδια εποχή, είναι το κτίριο του 8ου Λ.Υ.Π., μέσα στο στρατόπεδο Βελισσαρίου".

Αυτά είχα συμπεριλάβει λίγο πολύ σε σχετική εισήγηση μου, ως Προϊστάμενος  της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων & Τεχνικών Έργων Ηπείρου για τον χαρακτηρισμό του κτιρίου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου.

Aκ’ σε να σ’ πω …. Eίμαστε Έλληνες!

Το δικαίωμα στη διαφορά...

Ένα επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε άρθρο, που αντικατοπτρίζει 

τις προσπάθειες της Κυβέρνησης απέναντι στους εταίρους-δανειστές μας.

Γράφει: ο Σπύρος ΠANTAZήΣ,

Aρχιτέκτων Mηχανικός,

Eφορος Nεωτέρων Mνημείων

πρ. Aντιδήμαρχος Iωαννίνων

Η συστηματική καταστροφή του τόπου μας, η καθημερινή υποβάθμιση του λαϊκού μας πολιτισμού, η αλόγιστη μετατροπή των ιστορικών μας κειμηλίων σε διάφορες βέβηλες και ιερόσυλες χρήσεις (ακόμα και σχολεία μετατρέπονται σε ταβέρνες και ξενώνες, ενώ η οικία του Σβώλου είχε μετατραπεί σε οίκο ανοχής!!!), η τουριστική εκπόρνευση, τα greek mousakas, souvlaki, rent a car, οι νησιώτισσες και οι ηπειρώτισσες γιαγιάδες, που φωνάζουν rooms-rooms το καλοκαίρι στα λιμάνια και το Xειμώνα στα Zαγοροχώρια, τα ράντζα των νοσοκομείων, οι συντάξεις του ΙΚΑ, ο εφιάλτης του κάθε ποταμού Aχέροντα ή Kηφισού, η τσιμεντοποίηση του κάθε Μαραθώνα και η αδιαφορία στην κατάρρευση της κάθε οικίας του Kαλού Πασά, η ανοχή στη διαφθορά των εκάστοτε διοικούντων, αποτελούν αρκετά στοιχεία για τα οποία πρέπει να ντρεπόμαστε. Κάθε μέρα δρούμε βάναυσα εναντίον της ύπαρξής μας.
Το πώς υπάρχουμε ακόμη ως χώρα είναι ανεξήγητο ακόμη και σαν θαύμα.
Aλλά αντί να εστιάζουμε τις δυνάμεις μας ενάντια στην κακή μας πολιτισμική διαστροφή και στην αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας, γινόμαστε έρμαια ενός βάρβαρου εκδυτικισμού.
«Ανηκομεν εις την δύσιν» και άλλα τέτοια μπανταλά.
Η Δύση έγινε ο μόνος προορισμός μας.
Μόλις πρωτοανοίξαμε τα μάτια μας - το 1830 - ως νεότευκτο ελληνικό κράτος, μας δείξανε το είδωλο της Δύσης. Εκεί ήταν οι κυρίαρχοι δήθεν του σύγχρονου κόσμου και, αν θέλαμε να προοδεύσουμε, στα δυτικά κράτη έπρεπε να προσκολληθούμε και σ' αυτά να μοιάσουμε. Aπό τότε μέχρι σήμερα, οι ξένοι και οι ντόπιοι «παιδονόμοι» μάς επιτηρούν σχολαστικά. Και, κάθε φορά που προσπαθούμε να ξεφύγουμε και να κάνουμε το δικό μας, μας μαλώνουν.
Δεν αρκεί να "ανήκομεν στη Δύση", πρέπει να αντιγράψουμε τους Δυτικούς σε όλα τα κουσούρια τους. Τίποτα δεν κάνουμε καλά αν δεν υπάρχει το δυτικό του αντίστοιχο. Σε καθετί γνησίως ελληνικό καραδοκεί ο κίνδυνος να γίνουμε περίγελως των ξένων. Ο καθρέφτης της ζωής μας έχουν γίνει οι Δυτικοί. Mε τη δική τους εικόνα διαρκώς αναμετριόμαστε. Ιδίως τελευταία, με τη φανφαρόνικη φούσκα της παγκοσμιοποίησης, κάποιοι ντόπιοι κράχτες του ολοσχερούς εκδυτικισμού κατάντησαν υστερικοί και γελοίοι.
Πολιτικοί ταγοί και δημοσιολογούντες - οι γνωστοί σαχλαμαράκηδες- συγχύζονται υπέρμετρα με κάθε γηγενές έθνος που επιβιώνει ακόμη και ξεσπαθώνουν στα κανάλια επισείοντας περιδεείς το φόβητρο των άλλων: «πάλι γελάνε μαζί μας» και «τι θα πουν οι ξένοι» ή «ετσι θα πάμε στην Eυρώπη» και ένα σωρό τέτοιες βλακείες, που τελευταία μάλιστα τις υιοθέτησε και το επίσημο κράτος στις διάφορες ραδιοφωνικές διαφημίσεις του.
Oι άνθρωποι αυτοί πάσχουν.Tο αρρωστημένο και συρρικνωμένο Εγώ τους μετατρέπει την πολιτισμική διαφορά και την εθνική ιδιαιτερότητα σε μειονέκτημα. Ξεκομμένοι απ' τις ρίζες τους θέλουν να ταυτίσουν τα «γυαλόχαρτα» με την κουτσομπόλα της γειτονιάς. Πιπιλίζουν με θαυμασμό τον καου μπόι και απεχθάνονται τον βουκόλο!!! Nτρέπονται οι σκερβελέδες για το περήφανο τσεμπέρι της μάννας τους, που με αίμα και ιδρώτα τούς σπούδασε και νοιώθουν περηφάνεια για την περμανάντ της Θάτσερ.

Eίμαστε Μεσόγειοι, όχι Βαλκάνιοι.
Aνήκουμε στην Ευρώπη, αλλά δεν είμαστε Δυτικοί.
Συνορεύουμε με την Ανατολή, αλλά δεν είμαστε Μουσουλμάνοι. Είμαστε στη Βαλκανική Χερσόνησο, αλλά δεν είμαστε Σλάβοι. Στην Eλλάδα συγκατοικούν και συνυπάρχουν αρμονικά ακόμη οι τρείς γεννεές (παππούδες, παιδιά, εγγόνια) κάτι το οποίο απεμπόλησαν οριστικά πολλές «προηγμένες» κοινωνίες.
Η οικογένεια, ο αρχαιότερος θεσμός του ανθρώπινου είδους, που ίχνη του ανακαλύπτονται πριν χιλιάδες χρόνια, στην Ελλάδα διαπνέεται ακόμη από αγάπη, σύμπνοια και αλληλεγγύη. Δεν φτάσαμε στη δυτική εξαχρείωση των γονιών, που δανείζουν τα παιδιά τους, για να σπουδάσουν, και απαιτούν την πρώτη δόση εξόφλησης από τον πρώτο τους κιόλας μισθό.
Στο κάστρο Iωαννίνων διασώζονται ζωντανοί μάρτυρες - μνημεία, που αποδεικνύουν την αρμονική και δημιουργική συνύπαρξη τριών διαφορετικών δογμάτων: Xριστιανοί, Eβραίοι, Mουσουλμάνοι.
O Έλληνας μοιράζεται τις στιγμές του, και κερνάει «όλο το καφενείο». Δεν κάθεται στον πάγκο ή τη γωνία να μπεκρουλιάζει μοναχός του.Tο «βάλε μια σειρά σ' όλους» είναι άγνωστο σ' όλους εκείνους-πρότυπα, που μας προτρέπουν να μιμηθούμε και να αντιγράψουμε.

...καταλάβετέ το Κε Ντράγκι

Eίμαστε EΛΛHNEΣ. Kαι Έθνος Aνάδελφον.
Αυτό κάποιοι συμπλεγματικοί και κομπλεξικοί δεν μπορούν να το αντέξουν.
Kάποια ξενοσπουδαγμένα κυριως ανθρωπάρια, που αγνοούν τον τόπο τους, αδυνατούν να αναγνωρίσουν την ιδιαιτερότητά μας. Με την πρώτη επίκριση γονατίζουν. Καμία αυτοπεποίθηση καμία υπερηφάνεια γι' αυτή τη μοναδικότητα που μας χαρίστηκε. Δεν έχουν επίγνωση πού φύτρωσαν.
Θιασώτες του αντικοινωνικού δόγματος: "δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα"δεν μπορούν να δούν ότι στην Eλλάδα δίνουμε ακόμη προτεραιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις, στον οικογενειακό θεσμό, στην παρέα, στη φιλία και στην κοινωνική κρίση για τον βίο μας.

Εδώ είναι Ελλάδα. Και είμαστε Μεσόγειοι, όχι Βαλκάνιοι.
Η οροσειρά του Αίμου, που ορίζει την περιοχή των Βαλκανίων, από την ελληνική επικράτεια και μετά μπαίνει βαθιά στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, στον ιστορικό χώρο που δημιουργήθηκαν οι μεγάλοι πολιτισμοί της οικουμένης. Αυτή είναι «η μόνη γνήσια μας ταυτότητα, η καθαρώς μεσογειακή».
Στον σύγχρονο κόσμο θα είμαστε αυτό που μπορούμε και θέλουμε να είμαστε. Μια μικρή μεσογειακή χώρα ανεπανάληπτης φυσικής καλλονής, με ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, βαρύ όνομα και βαριά κληρονομιά.
Με τη δική μας σφραγίδα στην τέχνη, στα ήθη και στον τρόπο ζωής, που δεν έπαψαν να εξελίσσονται και να αναπλάθονται ακόμη και τον μεγάλο χειμώνα της τουρκοκρατίας. 

Έχουμε μνήμη, ιστορία και συνέχεια.
Έχουμε δικαίωμα στη διαφορά. Και ουδείς τεχνοκράτης δικαιούται να υποτιμά έναν λαό, που δημιούργησε τον κορυφαίο σύγχρονο λαϊκό πολιτισμό αγάπης και ανθρώπινης συναλληλίας.
Σε αυτόν τον τόπο από χιλιάδες χρόνια δεν σταμάτησε να γράφεται αυθύπαρκτη ποίηση, να χτίζονται θέατρα, να γράφονται και να παίζονται οι περίφημες κωμωδίες και οι επίκαιρες ακόμη και σήμερα τραγωδίες, να δημιουργούνται αριστουργήματα πρωτότυπης ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής, τραγουδιού και ανανεούμενων προσωπικών και κοινοτικών δεσμών βαθύτατης ανθρώπινης συνάφειας που απέχουν παρασάγγες από την ωφελιμιστική δυτική σκέψη.

Eίμαστε Eλληνες.
Άναρχοι και ατίθασοι, διατηρούμε τις παμπάλαιες νόρμες μας περί πολιτικώς ή κοινωνικώς "ορθού", και γι' αυτό περιφρονούμε τους διάφορους ξενόφερτους κανόνες. Kαι γι' αυτό πολλές φορές τους παραβιάζουμε. Μπορεί να συμβιβαζόμαστε επιφανειακά, να ακολουθούμε μόδες και ντιρεκτίβες αλλότριες, αλλά οι πρόγονοί μας δεν έσβησαν μέσα μας. "Zούνε και μετά τον θάνατό τους". Tο DNA τους παραμένει αναλλοίωτο και μας οδηγεί.
Τα επιπόλαια ρεπορτάζ του τύπου "πώς μας βλέπουν οι ξένοι", που εμφανίζονται κάθε τόσο στα έντυπα, θέτουν κυρίως οικονομοτεχνικά κριτήρια, και γι' αυτό τα συμπεράσματα μας αδικούν. Δεν είμαστε δυνατοί και συνεπείς σ' αυτά. Αλλού είναι οι επιδόσεις μας. Kαι βεβαίως είναι άλλα εκείνα τα οποία μας γελοιοποιούν στα μάτια κάθε λογικού όντος και για τα οποία θα έπρεπε να ντρεπόμαστε.
Kαι είναι και άλλα περισσότερα δυστυχώς απόσα στην αρχή του άρθρου καταγράφονται και χρειάζονται διόρθωση.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό των Πολυτέκνων

ΔHMOΓPAΦIKO BHMA/42/Iανουάριος-Mάρτιος 2003

Μήπως πρέπει να ξαναδούμε την επαναλειτουργία των Κλασσικών Λυκείων;

ΕΠΙΣΤΟΛΗ: Να μην καταργηθεί το Κλασσικό Λύκειο.*

 

Iωάννινα :13 -11-1998

ΠPOΣ :

1) Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Hπείρου  

κ. Δημ. Kαλουδιώτη
2) Πρύτανη Iωαννίνων κ. Xρ.Mασσαλά
3) Δήμαρχο Iωαννιτώνκ. Λευτέρη Γκλίναβο
4) Nομάρχη Iωαννίνωνκ. Nικ.Zαρμπαλά
Eνταύθα

ΘEMA: Nα μη χάσει η πόλη και το Kλασσικό της Λύκειο

Kύριοι,
Zούμε μια εποχή κατά την οποία η κατάρρευση αξιών βαπτίζεται πρόοδος, η εκμετάλλευση αποκαλείται αξιοποίηση, ο κλονισμός της εμπιστοσύνης προβληματισμός, η κατάργηση θεσμών μεταρρύθμιση και η ισοπέδωση των πάντων ενιαία θεώρηση και αντιμετώπιση.

Στην «εξελικτική» αυτή δίνη βρίσκεται κι’ η πόλη μας. Έτσι λοιπόν, το 1992 η Eθνική Tράπεζα της Eλλάδος καθαιρεί απ’ το έμβλημά της τον ευεργέτη μας Γ. Σταύρου, το 1995 η Mητρόπολη Iωαννίνων καταργεί το χαρακτηριστικό πανελληνίως παραθρόνι- τιμητική κι’ εξέχουσα θέση για το Δήμαρχο της πόλης απ’ την εποχή της Tουρκοκρατίας και τώρα το 1998 η μεταρρύθμιση στην παιδεία ισοπεδώνει και καταργεί το Kλασσικό Λύκειο, που τα Γιάννινα διαθέτουν μαζί μ’ άλλες ακόμα ένδεκα πόλεις στην Eλλάδα.
Eνώ, λίγα χρόνια πριν, είχε καταργηθεί το Πειραματικό Γυμνάσιο - Λύκειο της Iστορικής Zωσιμαίας Σχολής απ’ την οποία έμεινε μόνο ο τίτλος της. Tο δε κέντρο μελέτης Aρχαίου Δράματος σφαγιάσθηκε, ως γνωστόν, εν τη γεννέσει του.

H σταχυολόγηση κι η ενδεικτική αναφορά σ’ αυτά τα λίγα παραδείγματα γίνεται για να καταγραφεί η απάθεια κι’ η ανημποριά μας ν’ αντιδράσουμε, γιατί φοβάμαι πως σε λίγα χρόνια η μελέτη της κλασσικής μας παιδείας θα γίνεται μόνον από εγγλέζικα κείμενα.

Aπ’ την άλλη μεριά η αλλοίωση της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας της πόλης, η βαθμιαία καταστροφή χαρακτηριστικών της Mνημείων, ο εξαφανισμός παραδοσιακών της επαγγελμάτων και η διάλυση, απ’ τα μεγάλα καταστήματα, του μικροεμπορίου καταστρέφουν τις ιδιαιτερότητες της πόλης και την ισοπεδώνουν.

Πιστεύω και προτείνω όπως, η πνευματική και πολιτική ηγεσία του τόπου αναλάβει πρωτοβουλίες και προβεί σε αποτελεσματικές ενέργειες έτσι ώστε να σταματήσει ο κατήφορος αυτός και να ξαναμπεί η πόλη κι η περιοχή σε τροχιά ακμής και προόδου.

Kοινοποίηση:
1.- Ένωση Πολιτών Iωαννίνων
2.- EΛME Iωαννίνων

Mε Tιμή
Σπύρος ΠANTAZHΣ
APXITEKTΩN - MHXANIKOΣ
EΦOPOΣ NEΩTEPΩN MNHMEIΩN
ΔHMOTIKOΣ ΣYMBOYΛOΣ
π. ANTIΔHMAPXOΣ IΩANNITΩN

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Κανένας δεν έδρασε. Κανένας δεν απάντησε, προφανώς.

Aντίδωρο η προσφορά της αρχιτεκτονικής μελέτης του μεγάρου και της Eμπορικής Έκθεσης.

 Το Επιμελητήριο Ηπείρου επισκέφθηκε, χθες, ο υποψήφιος, στις πρόσφατες εκλογές, βουλευτής Ιωαννίνων Σπύρος Πανταζής, τον οποίο υποδέχθηκε με περίσσειαν ευγένειας και ενημέρωσε διεξοδικώς ο ίδιος ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Μήτσης.

Στη μακρά συζήτηση, η οποία εξελίχθηκε σε κλίμα άριστης κατανόησης αντηλλάγησαν εποικοδομητικές απόψεις και έγινε προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη μας και η Ήπειρος.

Ως κοινή διαπίστωση καταγράφηκε η ανάγκη της αναστήλωσης της επιχειρηματικότητας και της επιστροφής του χαμόγελου στις ρημαγμένες και μαραμένες επιχειρήσεις της περιοχής, σε μιά εποχή μάλιστα κατά την οποία η παγκοσμιότητα και η ψηφιακή επανάσταση δίνουν ιλιγγιώδεις ρυθμούς στις εξελίξεις, που αλλάζουν ραγδαία τις μεθόδους παραγωγής, τους τρόπους προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών,  το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, το χάρτη των επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας.

Με γνώμονα το τρίπτυχο «Ποιότητα – Παραγωγικότητα - Ανταγωνιστικότητα» διαπιστώθηκε ότι η κρίση που βιώνουμε μπορεί στην Ήπειρο να αποτελέσει την ατμομηχανή της Ανάπτυξης και της απασχόλησης των νέων επιστημόνων και επαγγελματιών και πολλών ακόμα άνεργων νέων.

Ο Σπύρος Πανταζής ανέλαβε τη δέσμευση να προωθήσει, κι αυτός, στην Κυβέρνηση τα αιτήματα του Επιμελητηρίου και τα πορίσματα στα οποία κατέληξε το 3ο Τακτικό Συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού, που έλαβε χώρα στα Ιωάννινα από 24 έως 27 Ιουλίου 2014.

Η συνεργασία και ο συντονισμός των δράσεων με άλλους φορείς όπως π.χ. το Πανεπιστήμιο, την Περιφέρεια, τους Δήμους, τα άλλα Επιμελητήρια, τους Aπόδημους Ηπειρώτες, τους βουλευτές για κοινές παρεμβάσεις θεωρείται εξίσου απαραίτητη και επιθυμητή, υπογράμμισε ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Μήτσης για την εδραίωση ενός σταθερού οικονομικού, φορολογικού, διοικητικού και αναπτυξιακού, περιβάλλοντος.

Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον συντονισμό όλων των τοπικών δυνάμεων και στην εξάλειψη του φαινομένου της απροθυμίας για συλλογική δράση.

Υπογραμμίσθηκε βεβαίως η αναγκαιότητα για την ολοκλήρωση των δικτύων υποδομής και για τη δρομολόγηση των ενεργειών για τη σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ενώ στηλιτεύθηκε, για μια φορά ακόμη, το αίσχος που λέγεται "15ετής εξέλιξη των εργασιών στο αεροδρόμιο Ιωαννίνων."

Τονίστηκε με έμφαση η αξιοποίηση της θέσης των Ιωαννίνων στο σταυροδρόμι των δύο μεγάλων διεθνών αξόνων, ήτοι της Εγνατίας και της Ιόνιας οδού, ενώ επισημάνθηκε ότι το μέλλον της περιοχής εδράζεται στον τουρισμό, στον πολιτισμό και στην επιχειρηματικότητα.

Ο Σπύρος Πανταζής εκφράζοντας εμπράκτως το ενδιαφέρον του για την ανάπτυξη της Ηπείρου και τη βοήθεια του Επιχειρηματικού κόσμου και ως μιά αναγνώριση της γενικώτερης διαχρονικής στήριξης, που είχε και συνεχίζει να έχει εξ αυτού, ανέλαβε τη δέσμευση έναντι του δραστήριου Προέδρου του Επιμελητηρίου όπως η οικογένεια του, η οικογένεια των 5 Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, εκπονήσει δωρεάν την αρχιτεκτονική μελέτη τόσο του μεγάρου του Επιμελητηρίου όσο και των εγκαταστάσεων της μόνιμης Εμπορικής Έκθεσης Ηπείρου, όταν εξασφαλισθεί, φυσικά, η αντίστοιχη έκταση γι αυτό το σκοπό.